Zin om je onder te dompelen in een sociaal avontuur? Doe zoals Maria, Fien en Kato uit het zesde jaar. Deze drie dames krijgen als opdracht om een minderheidsgroep te selecteren en voor hen een project te organiseren. Dit kadert binnen gedragswetenschappen in het laatste jaar. Voor dit prachtig initiatief kunnen ze zich richten tot drie categorieën: homoseksuelen, mentaal of fysiek beperkten. Ze besluiten te kiezen voor de laatste groep. Met de reden dat men vaak denkt dat deze mensen niet capabel zijn om sport te beoefenen, bewijzen de meisjes het tegendeel. Hun opzet: een training ‘rolstoelbasketbal’ bijwonen die ze samen met enkele klasgenoten hebben verwezenlijkt.
Vier redenen om iets gelijkaardigs te doen zoals wat dit sympathieke drietal heeft verricht:
- Je leert je empathisch opstellen
Met hun daad schenken Maria, Fien en Kato een hele hoop blijdschap aan de basketters. Door deze handicap tijdelijk aan te nemen, verrijk je jezelf en je inlevingsvermogen op een heel nieuw niveau. Talloze mensen leven namelijk voortdurend met een handicap en zo ervaar je voor een keer hun toestand. Er bestaat geen betere manier om je in te leven in een ongewone situatie dan je eigen comfortzones en perceptie even tussen haakjes te zetten.
- Je schenkt aandacht
De meisjes merken dat heel wat spelers hun komst enorm waarderen en zich vereerd voelen dat er aan hen gedacht wordt. Mensen met een fysieke beperking worden door de maatschappij dikwijls vergeten, terwijl ze ook evengoed recht hebben op erkenning.
Bovendien vergeten wij, mensen zonder enige beperking, en ook de mensen die er wel één hebben vaak dat er wel degelijk mogelijkheden bestaan om te sporten. Ook als dit meer moeite kost. De drie zesdejaars hopen dat deze fantastische alternatieven wat bekender worden, want ook mensen met een beperking moeten zich bewust zijn dat hun fysiek kunnen niet stopt bij hun beperking.
- Het tonen van respect kan zoveel betekenen
Deze volwassen mensen komen wekelijks samen om te rolstoelbasketballen en putten daaruit moed. Door met hen een sessie bij te wonen, toon je respect voor hun situatie én hun passie. ‘Zij waren normaal met vijf, dus toen wij met acht nieuwelingen hun groep aanvulden, vonden ze dat zeer fijn. Het waren bovendien enorm toffe mensen en de groep was heel divers. Verschillende leeftijdscategorieen kwamen aan bod en de coach van de ploeg had bijvoorbeeld helemaal geen beperking.’ Zoals Maria, Kato en Fien ervoeren, is iedereen er welkom, ongeacht je leeftijd of fysieke toestand. Iedereen wordt gerespecteerd!
- Je verlegt je eigen grenzen
Wij als ‘normale’ wezens hebben het geluk en de mogelijkheid om te basketballen en onze benen te gebruiken, maar wat als die capabiliteit ons ontnomen wordt? Het is niet onmogelijk wel tegendraads zoals Maria zegt. ‘Je hebt heel de tijd de neiging om uit je rolstoel op te staan en de bal te grijpen, maar sommigen van hen kunnen dat uiteraard niet. Het is heel moeilijk, want je bent het natuurlijk niet gewend om een rolstoel te hanteren. Bovendien moet je heel snel gaan en tegelijkertijd de bal controleren.’
Het is volgens de dames een buitengewone, leerrijke ervaring die je anders nooit aangereikt krijgt. Een ervaring zoals deze verbreedt tevens je beeld op de samenleving en dat is zoveel waard.
geschreven door