Heb je het al vernomen dat onze luide vriend Bel geen enkel dagje vrij heeft? Wat denk je ervan om voor zijn stipte, nauwgezette en luide stem hem een dagje verlof toe te schrijven? Ziekteverlof, een facultatieve vrije dag, een belbespreking, het maakt niet uit. Hij heeft wellicht net zoals jij ook nood aan een uitje in een Belvilla.

Denkt u nu: “Dan draait onze hele school toch in de soep?” Wel, dat denk ik niet. In elke klas zit wellicht een pientere leerling die het uur in de gaten houdt (al dan niet met zijn/haar/x slimme telefoon). Er zijn verder nog vele andere knappe koppen (u mag zelf uitmaken of de leerkracht daarbij hoort of niet) die af en toe een blik naar de klok kunnen werpen en de les tijdig halt kunnen toeroepen als die enkeling ziek is.

Ik hoor verschillende partijen zich al afvragen: ‘Leerlingen gaan toch nooit uit eigen beweging naar de les gaan?’ Wel als we het niet proberen, zullen we het nooit weten. Als één groep of klas aanstalten maakt om te vertrekken hoort een andere dit en volgt de rest wel. Bovendien zijn er steeds een resem leerkrachten die de school doorkruisen wanneer ze naar hun volgende les trekken. Zij kunnen eventueel de achtergebleven leerlingen (die toch wachten tot Bel van zich laat horen) naar hun les sturen. Het excuus dat ze spijbelen is er helaas geen, want er zijn evengoed leerlingen die zich onthouden van de les als Bel niet op vakantie is.

Als we dit willen doorvoeren, is het optreden van een mentaliteitsverandering noodzakelijk. Tegenwoordig draagt Bel de verantwoordelijkheid om leerlingen tijdig bewust te maken om naar de volgende les te vertrekken. Bel zou die verantwoordelijkheid kunnen overdragen op de leerlingen en leerkrachten zelf. Meteen geef je leerlingen en meer vertrouwen en meer vrijheid en meer autonomie, wat voor een groot deel van de leerlingen een positieve en motiverende invloed heeft.

Wellicht hebben anderen ook al opgemerkt dat Bel op verschillende plaatsen in de school een geluid produceert dat in vele oren pijnlijk aanvoelt. Kijk bijvoorbeeld naar de studiezaal waar steeds een toezichter aanwezig is die enkele minuten op voorhand aangeeft naar de volgende les of de speelplaats te vertrekken. Dus wat mij betreft levert hij daar vrij tot zeer overbodig werk. Die energie kan beter op andere plaatsen in het college nuttiger besteed worden.

Mijnheer Bel een dag verlof geven, lijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien wil het merendeel dit helemaal niet. Misschien geeft het zo een bepaald ritme aan en worden leerlingen van nature aangedreven om naar de volgende les te vertrekken. Misschien verdwijnt die stiptheid bij iedereen als Bel het werk neerlegt. Ik stel alleszins voor het één dag uit te proberen en te kijken wat het oplevert. Wie niet waagt niet wint.

Geschreven door

[tooltip tip=”Lola heeft iets met stoelen.”]Lola Ruyters[/tooltip]