Vlaanderen staat sinds de Pano-reportage van 5 september op z’n kop nadat een rechts-radicale groep jongeren, Schild & Vrienden genaamd, zorgde voor ontzetting, walging en woede bij een groot deel van de Vlamingen. In een geheime Facebook-groep creëerden en deelden ze zelf racistische, antisemitische en seksistische memes. Plots blijkt dat de organisatie die naar eigen zeggen “slechts opkwam voor het behouden van de Vlaamse identiteit en de Europese cultuur” heel andere bedoelingen had.
Natuurlijk veroordelen politici deze dingen. Toch bleek er dat enkele leden van Schild & Vrienden op kieslijsten van sommige partijen staan. Geen positieve reclame voor die partijen en zeker niet met oog op de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober. Dan is het aan diezelfde politici om te beslissen wie ze van de lijsten halen en wie nog het voordeel van de twijfel krijgt. Gelukkig voor hen, stappen de meeste leden van Schild & Vrienden zelf op. Opgeruimd staat netjes, zou u kunnen zeggen, want zulke radicale ideeën horen niet thuis in onze moderne, multiculturele samenleving. Of toch wel? Misschien past dit nog binnen het kader van vrije meningsuiting, waar de mensheid zich zo op focust.
Blijkbaar zijn ze het daar op de Universiteit Gent niet mee eens, want een dag na de uitzending schorste rector Rik Van De Walle het boegbeeld van Schild & Vrienden, Dries Van Langenhove, zonder pardon. Blijkbaar is de grens daar wèl overschreden en kan men dit geen vrije meningsuiting meer noemen.
Een duidelijke grens tussen vrije meningsuiting en extremisme bestaat niet. Mensen bepalen meestal zelf wat er door de beugel kan en wat niet. Voor iedereen ligt de grens tussen vrije meningsuiting en extremisme anders wat tot verdeling in de samenleving leidt. Het is zo dat zodra iets tot fysiek of verbaal geweld aanspoort, het niet meer tot de vrije meningsuiting gerekend kan worden. Voor de leden van Schild & Vrienden ligt die grens verder: zo kunnen ze bijvoorbeeld uitspraken doen die voor hen vrije meningsuiting is terwijl de meesten dit al een vorm van extremisme vinden. Natuurlijk zijn mensen met andere visies goed voor de samenleving zolang iedereen elkaar wel respecteert en de mensenrechten niet schendt. Ik concludeer dat het belangrijk is om een eigen mening te vormen en die van anderen ook te respecteren, maar dat we met onze meningen geen gevaar mogen creëren voor onze samenleving.
Geschreven door
Noure Akki