Tien januari is een dag die we niet snel zullen vergeten. Maar ook onze regering zal dat niet, hopen we. Ruim 3000 scholieren trokken naar Brussel om hun ontevredenheid over het klimaat te uiten. Tussen die 3000 spijbelaars ook 125 Sint-Ritaleerlingen en daar is de directie – plottwist – naar verluidt zelfs trots op.
Eerlijk is eerlijk, een echte ‘school strike’ was het voor de leerlingen uit vijf en zes niet. Op dinsdagavond kregen de leerlingen immers officieuze toestemming om naar Brussel te trekken als ze ook van hun ouders toestemming kregen. Ongetwijfeld heeft hun zege er mee voor gezorgd dat zoveel leerlingen donderdag de trein naar Brussel namen. Later die dag verscheen dit heilige bericht op de Facebookpagina van het Sint-Ritacollege: ‘Doorgaans zijn we als school geen fan van spijbelen, maar voor de ruim 120 Brussel-afwezigen schamen we ons niet. Wel integendeel. #youthfortheclimate ***They are coming whether you want it or not***’
Langs deze weg bedanken wij de directie nog eens extra om de leerlingen de mogelijkheid te geven naar Brussel te trekken. Zoals jullie trots zijn op ons, zijn wij trots op onze directie die ervoor zorgt dat er ruimte is voor maatschappelijk engagement.
Het protest zou statisch verlopen. Dit wil zeggen dat de betogers zich op het Europakruispunt zouden verzamelen en daar gedurende twee uur naar believen konden roepen, tieren en enthousiasmeren. Hier dachten de 3000 aanwezige jongeren anders over en wanneer een aantal van hen besliste dat het tijd was om toch te beginnen wandelen, gebeurde dat ook. Een overenthousiaste mensenzee zette koers richting parlement, gesteund door grootouders en fietsers langs de weg en aangemoedigd door claxonerende en fotograferende automobilisten. De optocht eindigde even plots als ze begonnen was. Moe maar voldaan keerden de meesten terug naar huis, een deel van de protestanten keerden toch nog terug naar school. In Sint-Jozef verscheen zelfs een hele klas tegen 14u opnieuw in de les. Als dat niet van een engagement getuigt.
De stoet krioelde van de lachwekkende slogans. Enkele voorbeelden: ‘Eat pussy, not cows’ of ‘Zou je je eigen moeder naaien?’. Maar ook andere, accurate slogans doken op in de mensenmassa: ‘The ocean is rising, so are we’ of ‘The climate is changing, why aren’t we?’. Deze straffe oneliner werd luidkeels gescandeerd in de straten van onze hoofdstad: “On est plus chaud que le climat”.
Hoeveel er volgende week en de rest van het schooljaar nog gespijbeld zal worden, blijft onzeker. Al is de directie wel bereid om mee na te denken over volgende acties. De toon is in ieder geval gezet. 3000 jongeren die Brussel voor twee uur overnamen overtreffen ieders stoutste dromen. De organisatie riep immers op om elke donderdag in Brussel samen te komen. Wij als 125 klimaatgeëngageerden, of natuurlijk meer, zouden bijvoorbeeld een beurtrol kunnen uitdenken. Op die manier kunnen we wekelijks onze Ritaanse steun betuigen en mist iedereen ongeveer nog één donderdagvoormiddag. Wat denken jullie? Of kunnen we onszelf overtreffen door volgende week met meer daar aanwezig te zijn? Verder is er op 27 januari voor de echte klimaatfanaten een mars toegankelijk voor iedereen. Allen daarheen?
Geschreven door
Lola Ruyters
Clemence Van Ginneken
Jade Willaert
Lander Huyck