Internationale vrouwendag

Het allereerste vrouwenprotest dateert al van 1908 en wist langzaam maar zeker de wereld te veroveren. Toch werd het pas in 1978 erkend door de Verenigde Naties als feestdag. Vandaag zijn we dus al toe aan de 43ste editie en die willen wij vieren door de situatie in ons eigen land te bestuderen. We mogen dan wel een Westers en progressief land zijn, maar we hebben zeker ons doel nog niet behaald: totale gelijkheid.  Wie moeilijk kan geloven dat er in België nog sprake is van ongelijkheid tussen man en vrouw, zal de komende seconden wellicht van zijn/haar/hun stoel vallen.

 

Een triest voorbeeld zagen we afgelopen week nog toen twee mannen “veroordeeld” werden voor de verkrachting van een 19-jarig meisje. Ze hadden alles gefilmd en nadien gedeeld  met hun vrienden. Deze misdadigers kregen een celstraf van 16 en 20 maanden met uitstel, wat betekent dat ze de cel niet in moeten als ze binnen de 5 jaar geen ander misdrijf plegen. Het justitiesysteem van België zit schijnbaar zo in elkaar dat echte criminelen zo goed als vrijgelaten worden, terwijl iemand die door het rood rijdt, wel effectieve straffen krijgt. Dit is spuwen in het gezicht van alle vrouwen die ooit grensoverschrijdend gedrag hebben meegemaakt en er wordt een free pass gegeven aan elke gek die eraan denkt iemand te verkrachten. Het oude stoffen wetboek mag echt eens aangepast worden, net zoals de rechters die zulke oordelen durven vellen. Dit verklaart wederom waarom vrouwen het moeilijk hebben met aanklachten in te dienen: het is zinloos om gerechtigheid te vragen aan iemand die zelf onrechtvaardig is.

 

De rechters van de tuchtrechtbank van de Psychologencommissie vonden het bijvoorbeeld redelijk om psychologe Kaat Bollen te ontslaan omdat ze “de waardigheid van het beroep in gevaar bracht” (vrtnws.be, 2021) door haar expliciete foto’s op Instagram. Het feit dat mevrouw Bollen open is over seksualiteit hapert dus wat bij de geroeste geesten van de tuchtrechtbank. Een onterechte visie, want we mogen inmiddels als vrouwen toch zelf bepalen wat we wel of niet aantrekken? Zij die zich door bepaalde kledingkeuzes geïntimideerd of ongemakkelijk voelen moeten dan maar de andere kant op kijken. Wij passen ons alleszins niet aan omdat enkele individuen zijn blijven hangen in de middeleeuwen.

 

Hetzelfde kan trouwens gezegd van vrouwen die ervoor kiezen om met een boerka over het strand te lopen. Als zij zich daar comfortabel in voelen en niemand last bezorgen, waarom moet daar dan zo’n gigantisch probleem van gemaakt worden? Het lijkt wel alsof er een obsessie is met het verzinnen van dresscodes die enkel bestemd zijn voor vrouwen. Opmerkingen over kledij mogen alleen gegeven worden in situaties waarbij iemand witte sokken in sandalen draagt. Enkel en alleen dan.

 

Naast deze problemen, die dringend aangepakt moeten worden, zijn er ook enkele lichtpuntjes waaraan we ons proberen op te trekken. Zo vormde premier De Croo als eerste een regering waarin er een gelijke verdeling is tussen mannen en vrouwen. Met Sophie Wilmès kende België trouwens haar allereerste vrouwelijke premier. Er was een hele pandemie voor nodig, maar dat is slechts bijzaak, nietwaar? Het is in ieder geval een positieve zaak dat we meer vrouwen aan de top zien schitteren.

 

Wijzingen in het arbeidsreglement hebben daar ongetwijfeld een rol in gespeeld. Sinds 2008 mogen vrouwen niet meer ontslagen worden als ze zwanger zijn, de zogenoemde moederschapsbescherming. Op die manier moet de carrière van kersverse mama’s niet wijken voor het moederschap, maar kan het gecombineerd worden met het ouderschap zoals papa’s dat al jaren doen. We hopen dus dat er een stijgende curve van vrouwen in hoge posities zit aan te komen!

 

Als afsluiter willen we even wijzen op de onschatbare waarde van vrouwen: de bergen werk die zij dagelijks verzetten wordt systematisch onderschat. Elke dag is Vrouwendag en elke dag zouden ze in de bloemetjes gezet moeten worden. “Als de wereld stopt, gaan vrouwen gewoon door. Als vrouwen stoppen, stopt de wereld”.

 

Fijne Internationale Vrouwendag!

 


Geschreven door

[tooltip tip=” “]Noure Akki[/tooltip]
[tooltip tip=” “]Carolien Denies[/tooltip]

2 gedachten over “Internationale vrouwendag

  1. Ik heb de eerste officiële vrouwendag heel bewust meegemaakt. Er is al een lange weg afgelegd maar we zijn er nog niet helemaal. Zoveel jaar later ben ik alvast blij dat thema warm gehouden wordt door jongeren.

Laat een antwoord achter aan Ilse Antonissen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.