Rita Papers I: Heulens en de LPAG

De arm van Carloman reikt verder dan we dachten, maar READA roept de fraude nu een halt toe…

De Panama Papers zijn een verzameling gelekte documenten van advocatenkantoor Mossack Fonseca in Panama. Er zijn maar liefst 11 miljoen documenten gevonden, waaronder e-mailverkeer en contracten, waarin we meer te weten komen over al dan niet legale belastingconstructies.

Bij het horen van dit nieuws werd Reada dan ook onmiddellijk wantrouwig. Zou alles wel zo eerlijk verlopen hier op Sint-Rita, nu is aangehaald hoe makkelijk zo’n belastingsontduikende praktijken in zijn werk gaan? Om te zien of onze school ook iets te maken heeft met deze off-shore constructies, zijn we een onderzoek gestart. Het resultaat was schokkend!

Deel 1: Heulens en de LPAG

Sinds jaar en dag is de boekhouding van de LPAG (de Leerlingen Passieve Agressie Gang), het dubieuze liefdadigheidsclubje van onze school, door schimmig mysterie omgeven. Na jaren van lijdzaam toezien, uit angst voor de wraak van Carlo Heulens en zijn louche kompanen, was de prijsverhoging van ons aller favoriete snack de spreekwoordelijke druppel. De opslag van 1 naar 1,5 euro voor een zakje chips deed READA de wenkbrauwen fronsen: de overtollige winst moest toch ergens worden ondergebracht? Onze bevindingen waren schokkend en bevestigden wat we allemaal al wisten: Heulens, de beruchte Oxfam-magnaat, deinst nergens voor terug…

We zouden dan hopen dat deze halven euro integraal naar het goede doel gaat. Daar stak het de chipsbaron niet zo nauw. Ga maar eens naar een eerlijke Oxfamwinkel in je buurt, die slechts 4 uurtjes in de week open is – omdat de verkoop ongetwijfeld zo adembenemend goed draait  – en je zal merken dat je daar het zoute goedje voor 1,10 euro (!) kan krijgen. Het zal dus niet lang meer duren voor de Europese Commissie zich komt moeien en die oneerlijke handel een halt toe roept. Nu rest ons nog steeds de vraag: in welke broekzak verdwijnt die 40 cent?

Toen we de stroom van de omstreden 40 centjes begonnen te volgen, zoals Harry Potter de spinnen het bos in volgde, stuitten we op een kluwen van vuile zaakjes. De arm van Carloman reikt verder dan we dachten, maar READA roept de fraude nu een halt toe…

De chips zijn niet eens een euro waard. Ze lopen over van de ongezonde vetten en menig verorberaar weet niet eens waarvan ze gemaakt zijn. Wij lazen de ingrediënten en…

IMG_4916

Nog steeds zin in dat smakelijk zakje yucachips?

Het Theehuis in de E-blok is al lang een bekend fenomeen op onze school. Wie zich over de angst voor de zware jongens van Heulens heen zet, komt terecht in een paradijs van gratis thee en warmte. De stijgende populariteit zette het kopstuk van het clubje aan het denken, en dit jaar nam hij de eerste stap naar de uitbreiding van zijn thee-imperium, zoals altijd gedreven door winstbejag en persoonlijke belangen.

Toen de school in september dit jaar ‘s middags thee opnam in haar aanbod warme dranken, gingen de poppen aan het dansen. Hoewel die verandering heel subtiel en stiekem verliep, bleef het niet onder de radar bij de LPAG. Wie die bewuste dag in de A-blok was, zag Carlo ongetwijfeld naar het bureau van meneer Pierrart struinen, wijdbeens, een sigaar bengelend uit zijn mondhoek (de Oxfamilia neemt het niet zo nauw met het rookverbod). Wat zich in het bureau heeft afgespeeld zal voor altijd een mysterie blijven, maar feit is dat de directie hun goedbedoelde aanpassing snel introk. De echte reden werd duidelijk verzwegen.

Van ver ziet meneer Heulens er uit als een menslievend en benevolent man, maar na wat graafwerk in zijn persoonlijke achtergrond blijkt dat er heel wat niet in de haak is. Gedreven door geldlust, laat de Al Capone van Sint-Rita enkel verwoesting achter in zijn kielzog. In zijn poging een machtsimperium uit te bouwen in het heilige college, zijn al vele portefeuilles, eerstejaars en theehuisuitbaters ten onder gegaan. Het geld dat de sluwe maffiabaas vergaarde doorheen de jaren, moest dan ook terug in het legale circuit terecht komen. Oxfam mag dan beweren aan eerlijke handel te doen, niet is minder waar. Het maakt woekerwinsten en buit daarbij lokale arbeiders uit. Het geld verdwijnt dan in het illegale circuit. Dankzij een anonieme bron echter kwam het geld boven water ergens in de buurt van Panama. Zo konden we het geld traceren en linken aan de chipsbaron uit Kontich.

Sluitend bewijs om meneer Heulens achter slot en grendel te krijgen hebben we helaas nog niet in handen, daarvoor is hij ons nog net te slim af. Maar of hij door ons uitgebreid onderzoek nog lang uit de klauwen van het feilloos werkende gerecht kan blijven, is nog maar de vraag. Daarvoor kunnen we gelukkig op onze schitterende regering rekenen.

Bent u ook omvergeblazen? Volg dan het verdere verloop van dit onderzoek zeker op de voet. Dagelijks komen we meer te weten over de schandalen die zich op het Ritacollege afspelen. Niemand zal ontsnappen aan het kritische oog van onze journalisten.

Heb je zelf vermoedens dat er dubieuze dingen gebeuren in verband met leerkrachten? Stuur ons dan je verdenkingen door of zet ze hieronder in een reactie en wij publiceren ze zo snel we kunnen. (hoofdredactie@reada.be) Want als er een ding is waar mega-Reada niet tegen kan, dan is het wel het onbeschaamd achterhouden van de waarheid.

Leve de transparantie van journalistiek!

door Pieter Decat en Lara Martín Díaz

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.