In onze jongste jaren hebben we wellicht allemaal eens gekeken naar het prachtige programma Kulderzipken, waarin Michael Pas de hoofdrol speelt (en zo niet, dan moet je daar dringend verandering in brengen). Hij speelt een boerenjongen die in het paleis vanalles overhoop haalt, maar ook telkens met een innovatieve oplossing komt. Niet alleen de rol van Kulderzipken staat in zijn filmografie op Wikipedia, maar ook talloze andere zaken zoals Witse en Code 37. Toen onze Readactie hem op verplaatsing tegen het lijf liep, aarzelden wij niet om onze beruchte vragen aan deze adembenemende acteur te stellen.
Wat zou u studeren als u nu opnieuw zou mogen kiezen?
Mocht ik nu opnieuw kiezen dan zou ik voor mijn middelbare studie Woord of Drama doen. In 1982, toen ik zestien was, wilde ik dat ook doen, maar die opleiding bestond helaas nog niet. Ik heb dan maar Latijn-Grieks gevolgd. Ik dacht dat het theater van de Grieken en Romeinen kwam – wat natuurlijk ook zo is – maar ik had toch liever een iets praktischere opleiding gedaan.
Welke leerkracht heeft een invloed op uw latere leven gehad?
Om te beginnen is dat natuurlijk de leerkracht die mij heeft leren lezen. Dat is immers het grootste geschenk dat een persoon mij heeft gegeven. Vanaf dan is die eerste leraar de belangrijkste, want als je kan lezen, heb je de rest niet meer nodig. Dan kan je in principe de wereld zelf ontdekken en beginnen leren wat je wil. Die eerste docent, meneer Holbergs, is erin geslaagd mij graag te laten lezen en daarom is die zo belangrijk geweest voor mij. Verder zijn er nog anderen, hoor. Om er één te noemen: een leraar Nederlands in de hogere graad van het secundair onderwijs, die zelf graag toneel speelde. Dat was een inspirerende man omdat hij ons vaak toffe teksten voorlegde en ons toneelstukken liet opvoeren.
Gelooft u?
In welke zin? Ik geloof dat het ooit allemaal wel goed komt, maar ik geloof niet in een opperwezen, god of godsdienst.
Beschrijf uw eerste liefde.
Goh, daarvoor moet ik even teruggaan in de tijd. Mijn eerste liefde? Lijkt even heel moeilijk. Ik herinner me nog dat ik ooit tegen een vrouw, een vriendin van mijn moeder, zei: ‘Ik vind u zo mooi als de zon.’ En ik meende het uit de grond van mijn hart dat ik voor die vrouw een soort liefde voelde. Ik was misschien toen een jaar of vijf en zij wellicht vijftig, maar ik denk dat dat een oprecht gevoel van liefde was.
Met welk liedje zingt u mee in de douche?
Ah, in mijn badkamer is geen radio dus ik kan niet met iets meezingen. Natuurlijk, zou ik dan zelf al spontaan moeten meezingen. En – weet je wat – ik zing eigenlijk nooit in de douche. Raar, he
Wat is uw guilty pleasure?
Mijn guilty pleasure is naar mijn zoon gaan, zeggen dat hij moet ophouden met naar Temptation Island te kijken en dan zelf tien minuten mee kijken, maar hem uiteindelijk toch vertellen dat hij moet stoppen.
Wat is uw lievelingswoord? En waarom?
Hmmm … Misschien wel een ‘ogenblikje’, dat vind ik een mooi woord. Een ogenblikje is zo een tijdsmomentje waarin er even iets gebeurt. Een ogenblikje is niet meteen heel belangrijk, maar daar zit voor mij een belofte in om iets leuks te doen. Ik ga even een ogenblikje rusten, een ogenblikje tijd voor mezelf nemen, een kort momentje, een ogenblikje.
Past ananas op pizza?
In zeer extreme omstandigheden, wanneer er écht niets anders voorhanden is en je écht veel honger hebt, maar zelfs dan past het er eigenlijk niet op.
Heeft u een primeur voor ons?
Een primeur? Daar moet ik even over nadenken, want dat is best wel een moeilijke vraag. Ja, misschien wel. Deze zomer ga ik op televisie te zien zijn. Cinema Canvas gaat dit seizoen weer een twaalftal kwaliteitsfilms tonen aan het publiek en dat programma ga ik presenteren.
Wat staat er op de laatste foto die u genomen heeft?
Zullen we eens even moeten kijken. Die zou wel eens teleurstellend kunnen zijn. Oh, het is echt een hele saaie foto, maar ik ga hem toch tonen. Het is de dienstregeling van de trein. Als ik soms iets moet noteren, is het dikwijls handiger om er gewoon een screenshot van te maken.
Welke droom die u ooit heeft gehad, is u het meest bijgebleven?
Ik heb ooit eens een fantastisch rare droom over mijn schooltijd gehad. Ik droomde dat ik door de school liep. Hoewel ik wist dat ik aan het dromen was, liep ik uit pure baldadigheid naar de meest strenge leraar die ik op dat moment had. Daarom begon ik tijdens zijn les aan zijn borst te kriebelen, waardoor hij zei: ‘Aahh, Pas, gij denkt zeker dat ge aan het dromen zijt, denk maar rap aan iets anders.’ Hij heeft er mij dus op gewezen dat ik in mijn droom niet aan het dromen was. Toen is mijn wensdroom uiteindelijk toch nog een nachtmerrie geworden en ben ik twee keer wakker geworden.
geschreven door
Lander Huyck
Rosalie Custers